Intensywność szkła poza percepcją
Monodram z muzykiem w tle
scenariusz, scenografia, reżyseria: TOMASZ A. ŻAK
na scenie: ANNA WARCHAŁ
kompozycje muzyczne oraz gitara elektryczna: TOMASZ LEWANDOWSKI
technika: RYSZARD ZAPRZAŁKA
Wykorzystano fragmenty twórczości Sylvii Plath oraz okruchy koncertów Janis Joplin
plakat: Aleksandra Żak
zdjęcia: Stanisław Kusiak
trailer: https://youtu.be/L67pow0Eti8
Premiera 1: Hotel Tarnovia w Tarnowie, 6 grudnia 2010
Premiera 2: Zakliczyńskie Centrum Kultury w Zakliczynie, 18 marca 2023
[Przedstawienie powstało we współpracy z Zakliczyńskim Centrum Kultury]
„Intensywność szkła poza percepcją” to opowieść o kobiecie, która przegapiła w życiu to, co najważniejsze: miłość, rodzinę, spokój ducha. Opowieść o osobie, która w całym zamęcie fałszywych ambicji – głównie tych, które są znamieniem tzw. nowoczesnego świata – zatraca siebie.
Patrzymy na okaleczony psychicznie singiel, który już nie potrafi kochać: być matką, córką, żoną, kochanką. W konsekwencji nienawidzi wszystkich, bo postrzega ich jako wrogów. Wrogami są nawet własne dzieci. Takie niewiasty, która wypierają swą tożsamość, spotkamy dzisiaj nie tylko w korporacyjnych salonach czy na „marszu szmat”, ale również na różnych scenach i estradach.
Bohaterka spektaklu jest rockową wokalistką, która po kol
ejnej próbie samobójstwa trafia do zakładu psychiatrycznego. Ucieka stamtąd, by dać ostatni hipisowski koncert, który równocześnie okazuje się być rozrachunkiem z całym życiem. Na skraju szaleństwa wykonuje swój popis – jedyne, co tak naprawdę potrafi.

Fragment recenzji
(…) Scenariusz spektaklu korzysta m.in. z twórczości tragicznie zmarłej (popełniła samobójstwo) amerykańskiej pisarki Sylvii Plath, która współcześnie stała się swoistą „ikoną” wojującego feminizmu. Tomasz A. Żak, twórca spektaklu i jego reżyser wyraźnie nie ulega fascynacji „dekonstrukcją” moralności i kobiecości jednocześnie, co np. wyraźnie widać w znanym teatralnym tryptyku Krystiana Lupy, a szczególnie w spektaklu „Persona – Marylin”.
(…) Porównanie tarnowskiej premiery ze spektaklem Lupy nie jest przypadkowe. Przy powyżej wspomnianych podstawowych różnicach, są to bardzo do siebie podobne przedstawienia: w obu przypadkach mamy do czynienia ze swoistym monodramatem, skupieniem się na głównych bohaterkach (w Tarnowie jesteśmy jednak bliżej klasycznego monodramu)
(…) A jeżeli kogoś zaskakuje porównanie „wielkiego” Lupy z „prowincjonalnym” Żakiem, to warto pamiętać, że każda sztuka, a więc i teatr jest albo dobry albo zły; reszta to propaganda.
A my możemy zobaczyć po porostu bardzo dobry spektakl z ekscytująca rolą kobiecą, kreacją więcej niż przekonującą, a do tego aktorka wspaniale śpiewa. Możemy posłuchać pięknych songów z muzyką Tomasza Lewandowskiego, który na żywo towarzyszy głównej bohaterce, tworząc interesującą postać muzyka, świadka wydarzeń. Po prostu, mamy teatr, na który warto chodzić, aby sprawić sobie przyjemność z uczestnictwa w niebanalnym i inspirującym wydarzeniu artystycznym.
Jan Maniak, Feminizm pod mikroskopem, Galicyjski Tygodnik Informacyjny
TEMI, Nr 7 (1593), 16 lutego 2011
Uwarunkowania techniczne
Ekipa realizacyjna:
Aktorka i muzyk – 2 osoby
Obsługa techniczna – 2 osoby
Kontakt w sprawach technicznych: Ryszard Zaprzałka – 795-206706; smagaczryszard@poczta.onet.pl
Konieczne warunki prezentacji:
Przedstawienie jest realizowane w klasycznym układzie scena – widownia. Zasadnicza przestrzeń sceniczna to „wybieg estradowy” o minimalnych wymiarach 5 metrów (długość) x 1,5 m (szerokość). Część wybiegu w drugim planie (od 3 metra) powinna mieć po obu bokach „wybiegu” dodatkową przestrzeń o szerokości minimum 2 metry. Konieczne jest zupełne wyciemnienie sali, sterowanie światłem lub dostęp do siły (380V) i ew. możliwość podwieszenia świateł. Prosimy o przygotowanie mobilnej drabiny. Używanych jest 5 reflektorów (minimum 500W każdy) oraz kolorowe światło LEDowe na horyzoncie sceny. W przedstawieniu używane jest nagłośnienie – jeden mikrofon bezprzewodowy (wokal) oraz podłączenie gitary elektrycznej. Ponadto akcji scenicznej towarzyszą dźwięki z offu, wprowadzane z laptopa. Pożądany jest również odsłuch.
Garderoby dla aktorów winny być zlokalizowane nieopodal sceny i – o ile to możliwe – zaopatrzone w łazienkę z prysznicem. Prosimy też o przygotowanie środków pozwalających na dokładne wymycie powierzchni sceny. Podczas spektaklu nie będą wpuszczane osoby spóźniające się. Prosimy również o przestrzeganie zakazu fotografowania, filmowania i nagrywania spektaklu bez zgody teatru.
Czas w spektaklu:
Spektakl trwa ok. 75 minut. Montaż scenografii oraz świateł to nie mniej jak 2,5 godz. (0,5 godz. przed spektaklem to czas niezakłócanej rozgrzewki aktorów). Demontaż spektaklu trwa ok. 0,40 godz.
Media:
Teatr dysponuje własnym serwisem fotograficznym oraz informacyjnym. Istnieje możliwość organizacji konferencji prasowej przed, jak i po spektaklu, ale tylko poza czasem montażu/demontażu.
TNT istnieje od 1980 roku. Od sierpnia 2019 roku, po wielu latach przygotowań, zainicjował działalność Ośrodka Praktyk Artystycznych, co jest obecnie realizowane w ramach współpracy z Gminą i Miastem Zakliczyn oraz z Zakliczyńskim Centrum Kultury na bazie świetlicy we wsi Ruda Kameralna.